Tijdregistratie is brandend actueel. Verre van een fossiel. Zo zijn 70% van de bedrijven die vandaag klant worden bij Protime, “toetreders tot de markt”. Bedrijven die voordien nog niet aan tijdregistratie deden. En nee, het zijn niet allemaal productieomgevingen met arbeiders. Van die nieuwe klanten zijn 50% kenniswerkbedrijven die meer en beter willen inzetten op flexibel werk. De andere helft zijn bedrijven die zich willen professionaliseren.
Dat vooroordeel heeft natuurlijk ergens wel zijn wortels. Na de industriële revolutie ontstond de vraag naar tijdregistratie. Mensen moesten per gewerkte uur uitbetaald kunnen worden. Tijdregistratie kreeg een heel andere dimensie toen glijtijden hun intrede deden. Glijtijd was een eerste vorm van flexibiliteit waarbij je binnen vooraf gedefinieerde kerntijd moe(s)t werken, en de uren ervoor en erna waar je flexibel in bent. Maar die glijtijd werd (en wordt) vaak nog uitgehold, waarbij het een kwestie van het opsparen van minuten is om aan een vrij uur te komen.
