Als we bij het inschatten van de taakduur te optimistisch zijn, leidt dat vaak tot ontgoocheling. In die mate dat we erg teleurgesteld zijn en het resultaat zelden aan de verwachtingen voldoet.
Recente studies hebben aangetoond dat die planningsfout een vorm van cognitieve bias is, eigen aan mensen. Het is dus niet evident zelf de eigen werktijd in te schatten, hoewel dat een belangrijk aspect is van het tijdbeheer.
Waarom lukt het ons maar niet en denken we toch bij elk project dat we ons nu beter gaan organiseren?