Tijdregistratie is ontzettend actueel. Verre van een fossiel. Zo is 70% van de bedrijven die vandaag klant wordt bij Protime, “toetreders tot de markt”. Bedrijven die voorheen nog niet aan tijdregistratie deden. En nee, het zijn niet allemaal productieomgevingen. Van die nieuwe klanten zijn 50% kenniswerkbedrijven die meer en beter willen inzetten op flexibel werk. De andere helft zijn bedrijven die zich willen professionaliseren.
Dat vooroordeel heeft natuurlijk ergens wel zijn wortels. Na de industriële revolutie ontstond de vraag naar tijdregistratie. Mensen moesten per gewerkt uur uitbetaald kunnen worden. Tijdregistratie kreeg een heel andere dimensie toen flextijden hun intrede deden. Flextijd was een eerste vorm van flexibiliteit waarbij je binnen vooraf gedefinieerde kerntijd moe(s)t werken, en de uren ervoor en erna flexibel bent (ook wel plus min uren genoemd). Maar die flextijden werden (en worden) vaak nog uitgehold, waarbij het een kwestie van het opsparen van minuten is om aan een vrij uur te komen.
